8 jonge talentvolle Utrechtse illustratoren zijn door co-curator Fluid Future uitgenodigd om aan hand van een water gerelateerd thema hun perspectief op het onderwerp te geven. De beeldcolumns worden tijdens Waterbiënnale tweewekelijks full page gepubliceerd in de regionale krant DUIC. De deelnemende illustratoren zijn Nastia Cistakova, Timon Vader, Femme ter Haar, Tonke Koppelaar, Mart Veldhuis, Tijmen Snelderwaard, Timber Sommerdijk en Samira Charroud.
De editie met het werk van Nastia is op 20 oktober in DUIC verschenen. Zij vertelt over haar werk:
“Hans Brinker, de persoon die Nederland redde door diens vinger in de dijk te steken, bleek geen mens, maar een stapel kikkers te zijn.
De herkomst van Hansje is altijd onduidelijk geweest voor de inwoners van Nederland. Verschillende verhalen deden de ronde om de oorsprong van Hansje Brinker achterhalen. Zo zou Hansje verzonnen zijn door een Amerikaanse schrijfster, Hansje zou een verwend jochie zijn geweest dat door een ongeluk in de dijk ingegraven was en Hansje zou alsnog de bekende Nederlander Hans ten Brink zijn. Maar vorige week diende zich een nieuwe theorie aan: Hansje zou een stapel kikkers zijn.
Nederland dreigde door een gat in de dijk volledig de Noordzee in te zakken. Deze catastrofe zou betekenen dat de kikkers hun huidige aardse vorm als overbodig konden beschouwen. De kikkers zouden een lot ondergaan waarin zij noodgedwongen weer terug moesten evolueren naar hun voormalige vissenvorm. In een klap zou er miljoenen jaren aan ontwikkeling en gedaanteverandering door de plee gespoeld kunnen worden. Dat lieten de amfibieën zich natuurlijk niet zomaar overkomen! De kikkers namen het heft in eigen handen en hebben hun samengesmolten kikkervinger de dijk gestoken. Zo, en alleen zo, hebben zij Nederland van de ondergang kunnen redden.”